Yeryüzüne iniş

Yıllar öylece geçti.

Ben içtikçe susuzluğum artıyordu,
yedikçe açlığım,
konuştukça sessizliğim,
duydukça yanıtsız kalışım,
sahip oldukça yoksulluğum,
elde ettikçe yoksunluğum,
yaklaştıkça uzaklığım,
başarılı oldukça yenikliğim,
ünlendikçe tanınmazlığım,
kalabalıklara karıştıkça yalnızlığım,
doldukça boşluğum,
sevindikçe üzgünlüğüm,
zenginleştikçe muhtaçlığım,
tanıştıkça yabancılığım...artıyordu...
Ta ki buranın yerim olmadığını anladım,
bu dünyada yabancıyım,
bu gökyüzü evimin tavanı değil..

Ya Sabıır

8 sene sabredip de muradına erenlerin gözlerindeki sevince şahitlik etmek güzeldi..