Yıllar öylece geçti.
Ben içtikçe susuzluğum artıyordu,
yedikçe açlığım,
konuştukça sessizliğim,
duydukça yanıtsız kalışım,
sahip oldukça yoksulluğum,
elde ettikçe yoksunluğum,
yaklaştıkça uzaklığım,
başarılı oldukça yenikliğim,
ünlendikçe tanınmazlığım,
kalabalıklara karıştıkça yalnızlığım,
doldukça boşluğum,
sevindikçe üzgünlüğüm,
zenginleştikçe muhtaçlığım,
tanıştıkça yabancılığım...artıyordu...
Ta ki buranın yerim olmadığını anladım,
bu dünyada yabancıyım,
bu gökyüzü evimin tavanı değil..
28 Haziran 2009 Pazar
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder